Ο Bruce Davidson (γεννημένος στις 5 Σεπτεμβρίου 1933) είναι Αμερικανός φωτογράφος . Είναι μέλος του πρακτορείου Magnum Photos από το 1958. Οι φωτογραφίες του, κυρίως εκείνες που έχουν τραβηχτεί στο Χάρλεμ της Νέας Υόρκης, έχουν εκτεθεί ευρέως και έχουν δημοσιευθεί. Είναι γνωστός για τη φωτογράφηση κοινοτήτων που είναι συνήθως εχθρικές προς τους ξένους.
Όταν ήταν 10 ετών, η μητέρα του έκτισε ένα σκοτεινό δωμάτιο στο υπόγειο και ο Davidson άρχισε να φωτογραφίζει. Λίγο μετά, πλησίασε έναν τοπικό φωτογράφο, που τον δίδαξε τις τεχνικές αποχρώσεις της φωτογραφίας, εκτός από το φωτισμό και την εκτύπωση των δεξιοτήτων. Οι καλλιτεχνικές του επιρροές περιλάμβαναν τον Robert Frank, τον Eugene Smith και τον Henri Cartier-Bresson .
Στα 19, ο Davidson κέρδισε την πρώτη του εθνική αναγνώριση για τη φωτογραφία του, το Εθνικό Φωτογραφικό Βραβείο Kodak του 1952, για μια φωτογραφία κουκουβάγιας. Αφού αποφοίτησε από το γυμνάσιο, ο Davidson παρακολούθησε το Ινστιτούτο Τεχνολογίας του Rochester και το Πανεπιστήμιο Yale, όπου ένας από τους δασκάλους του ήταν ο καλλιτέχνης Josef Albers. Ο Davidson έδειξε στον Albers ένα κουτί με εκτυπώσεις αλκοολικών στο Skid Row . Albers του είπε για να πετάξει έξω του «συναισθηματική» δουλειά και να ενταχθούν στην τάξη του στο σχέδιο και το χρώμα. Για τη διατριβή του, ο Davidson δημιούργησε ένα φωτογραφικό δοκίμιο που δημοσιεύθηκε το 1955, τεκμηριώνοντας τα συναισθήματα των ποδοσφαιριστών πίσω από τις σκηνές του παιχνιδιού.
Μετά το κολλέγιο, ο Davidson πήγε στον αμερικανικό στρατό, όπου υπηρέτησε στο Σώμα Σήματος στο Fort Huachuca της Αριζόνα, που ήταν συνδεδεμένο με την φωτογραφία της θέσης. Αρχικά, του δόθηκαν καθημερινές αναθέσεις φωτογραφιών. Ανησυχείς, ο Davidson δημιούργησε από φαινομενικά ανόμοιες υλικό μοναδικές φωτογραφικές μελέτες. Ένας συντάκτης της εφημερίδας της θέσης, αναγνωρίζοντας τα ταλέντα του, ζήτησε να του ανατεθεί μόνιμα στην εφημερίδα Post. Εκεί, δίνεται ένα ορισμένο βαθμό αυτονομίας, είχε την άδεια για να ακονίσετε περαιτέρω τα ταλέντα του. Αργότερα, μετέβη στο Παρίσι, συναντήθηκε με τον Henri Cartier-Bresson , έναν μεταγενέστερο συνάδελφο με το Magnum φωτογραφικό πρακτορείο, που μοιράζεται το χαρτοφυλάκιό του και λαμβάνει συμβουλές από τον Cartier-Bresson. Ενώ στη Γαλλία, ο Davidson παρήγαγε ένα φωτογραφικό δοκίμιο για την χήρα της Μονμάρτρης, μια παλιά παριζιάνικη γυναίκα.
Μετά τη στρατιωτική του θητεία, το 1957, Davidson εργάστηκε για λίγο ως ανεξάρτητος φωτογράφος, πριν από την ένταξή Magnum το επόμενο έτος. Κατά τη διάρκεια των επόμενων μερικών χρόνων δημιούργησε κυρίως το Brooklyn Gang και τον Νάνο . Από το 1961 έως το 1965, ο Davidson παρήγαγε ένα από τα πιο διάσημα όργανα εργασίας του, καθώς περιέγραψε τα γεγονότα και τα αποτελέσματα του κινήματος των πολιτικών δικαιωμάτων στη χώρα, τόσο στο βορρά όσο και στο νότο. Προς στήριξη του έργου του, ο Davidson έλαβε υποτροφία Guggenheim το 1962 και το έργο εκτέθηκε στο Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης στη Νέα Υόρκη. Με την ολοκλήρωση της τεκμηρίωσής του για το Κίνημα των Πολιτικών Δικαιωμάτων, ο Davidson έλαβε την πρώτη χορηγία φωτογραφίας από το Εθνικό Δωρεά Τεχνών .
Το επόμενο έργο του Davidson, το οποίο δημοσιεύθηκε το 1970 ως East 100th Street - μια διετής τεκμηρίωση σχετικά με ένα φραγμό που έπληξε τη φτώχεια στο Ανατολικό Χάρλεμ - είναι ίσως το πιο γνωστό του. Το έργο αυτό παρουσιάστηκε επίσης στο Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης. Ο Davidson ακολούθησε αυτό με το Metway , μια κλασική απεικόνιση του συστήματος Metro της Νέας Υόρκης , στα τέλη της δεκαετίας του 1970. Χρησιμοποιώντας το χρώμα, ο Davidson τεκμηριωνόταν έναν σκληρό και ζωντανό αστικό υπόκοσμο. Πάνω από μια δεκαετία αργότερα, στις αρχές της δεκαετίας του 1990, ο Davidson ολοκλήρωσε μια τετραετή εξερεύνηση του Σέντραλ Παρκ , δείχνοντας το ως ένα όμορφο και μεγάλο φόρο τιμής στη Νέα Υόρκη .
Το 1998, ο Davidson επέστρεψε στην ανατολική 100η οδό για να τεκμηριώσει την αναζωογόνηση, την ανανέωση και τις αλλαγές που συνέβησαν τα 30 χρόνια από την τελευταία τεκμηρίωσή του. Για την επίσκεψη αυτή, παρουσίασε μια παρουσίαση της κοινότητας και έλαβε ένα βραβείο Ατομικής Φιλολογίας του Ινστιτούτου Ανοικτής Κοινωνίας .
Ο Davidson έχει σκηνοθετήσει δύο βραβευμένες μικρού μήκους ταινίες, ένα ντοκιμαντέρ με τίτλο Living From the Land και μια πιο σουρεαλιστική παράσταση με τίτλο Ο εφιάλτης του Isaac Singer και η Beard της κυρίας Pupko .
Μια εικόνα από τη σειρά του Brooklyn Gang χρησιμοποιήθηκε ως κάλυψη για το άλμπουμ του Bob Dylan το 2009 Together Through Life .
Ο Davidson έλαβε το Βραβείο Εξαιρετικής Συμβολής στη Φωτογραφία στα βραβεία Sony World Photography Awards του 2011 .
Συνεχίζει να εργάζεται ως συντάκτης φωτογράφος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου